Zërat e protestës po rriten në qeverinë e Benjamin Netanyahu, e cila po përballet me një dilemë që pak a shumë pritet të përcaktojë të ardhmen e mbijetesës së tij politike. Atij i kërkohet të balancojë midis presionit nga partia e tij dhe thirrjeve nga Perëndimi për ndihmë më të konsiderueshme humanitare në Gaza, ku operacioni ushtarak izraelit vazhdon.
Gjithnjë e më shumë raportet në shtypin ndërkombëtar shkruajnë për një kryeministër që mban barrën e rëndë të oligarkisë në zbulimin e lëvizjeve pushtuese të Hamasit dhe nga ana tjetër ai është kapur nga reforma e diskutueshme në drejtësi, e cila sipas një mazhorance të madhe, ngjante me një lëvizje të centralizuar që anashkalonte ndarjen e pushteteve.
Skena politike izraelite të kujton një kazan që zien, me liderin e opozitës, Yair Lapid, i cili i bëri thirrje Netanyahut të japë dorëheqjen nga posti i kryeministrit në mënyrë që i pari të bashkëpunojë me partinë në pushtet në misionin special ushtarak, dhe nga ana tjetër, partnerët e tij janë duke e braktisur për vendimin e lejimit të kalimit të një sasie karburanti në Gaza.
Në veçanti, ministri i Sigurisë Itamar Ben Gvir kritikoi vendimin e kabinetit të luftës për të lejuar sasi të vogla karburanti në Gaza dhe në të njëjtën kohë tha se Netanyahu po e udhëheq Izraelin në politikën e gabuar.
Ministri i Financave Bejalel Smotrich komentoi se lejimi i hyrjes së karburantit “është një gabim i rëndë dhe bie ndesh me vendimin e kabinetit”.
Operacionet tokësore, ajrore dhe detare vazhdojnë, në të njëjtën kohë, të pandërprera nga IDF, me imazhin e spitalit Al Shifa që shkakton një protestë ndërkombëtare dhe Perëndimin i bën thirrje Izraelit të mos godasë radhët e civilëve.
Izraeli, nga ana e tij, pretendon se si në spitalin qendror të Gazës ashtu edhe në vende të tjera gjenden depo municionesh të Hamasit, për këtë arsye ai angazhohet në sulme kundër organizatës islamike.
Ajo që ngjalli komente të gjalla ishin deklaratat e Joe Biden, i cili, mes sikletit dhe acarimit, i bëri thirrje Izraelit të zbatonte të ashtuquajturat pauza humanitare që do të lejonin largimin e sigurt të civilëve.
Presidenti amerikan bëri thirrje për një pauzë prej më shumë se tre ditësh për të vazhduar negociatat me Hamasin me qëllim lirimin e më shumë se 200 pengjeve.
Në të njëjtën linjë lundrimi janë vende si Gjermania, Franca dhe Britania që kanë nevojë për ndihmë humanitare në Gazën e copëtuar me infrastrukturën pothuajse inekzistente shëndetësore, elektrike dhe telekomunikuese dhe mbi të gjitha me dhjetëra mijëra viktima gjithsej.
Zemërimi është nxitur nga përpjekjet për të liruar pengjet pasi ata duket se po godasin një sërë postblloqesh, pavarësisht raporteve pothuajse ditore për përparim me ndihmën e Katarit. Tregues i klimës së elektrizuar është reagimi i shumë njerëzve në Izrael, të cilët po kthehen kundër strategjisë së Netanyahut dhe kërkojnë që të bëhen lëvizje më thelbësore për lirimin e të burgosurve.
Kryeministri izraelit, i përballur me disa fronte të hapura, aktualisht po përpiqet të qetësojë shpirtrat e thartë në koalicionin e tij qeverisës, duke shmangur përgjigjet për caktimin e përgjegjësisë për pushtimin e Hamasit.
Duke vlerësuar performancën e tij të deritanishme në përpjekjet e luftës, Politico shkruan se Netanyahu nuk po fiton përqindje nga biznesi, në një kohë kur ai shfaqet dukshëm poshtë në sondazhe. Në të kundërt, Benny Gantz, një anëtar i këshillit të luftës dhe ish-ministër i mbrojtjes, duket më popullor për mandatin e ardhshëm si kryeministër dhe duket se po fiton terren politik nga pozicioni i tij në operacionin ushtarak special.
Discussion about this post