Zgjedhjet presidenciale, “The Economist”: Franca në luftë me vetveten, e pasigurt, dëshiron daljen nga BE

Përsa i përket situatës politiike në Francë dhe zgjedhjeve që priten të mbahen së shpejti “The Economist” ka shkruar një aktikull duke treguar se Franca tashmë ndodhet në një pasiguri të madhe.

“Franca nuk është vetëm thellësisht e pakënaqur, por është në luftë me vetveten. Raundi i parë i zgjedhjeve presidenciale, më 23 prill, mund të dërgonte dy nga katër kandidatët në një balotazh më 7 maj. Ato variojnë nga e drejta e urryer në të majtën e egër, me dy reformatorë pro-tregut në mes. Rrallë ka një demokraci evropiane aq të shqyer ndërmjet përparimit dhe katastrofës”, shkruhet nga “The Economist”.

Në shkrimin e “The Economist” theksohet se fitorja përfundimtare më 7 maj për Marine Le Pen, në të djathtën ekstreme, ose Jean-Luc Mélenchon, në të majtën ekstreme, do të ishte një katastrofë.

“Në atë numër, secili nga dy kandidatët pro-tregut do të ishte një bekim. Por zgjedhja midis tyre përfshin një tregti dhe një rrezik Emmanuel Macron është i paprovuar dhe nuk ka mbështetjen e një partie të themeluar, François Fillon është një konservator social i dëmtuar nga skandali. Në balancë, ne do të mbështesim z. Macron. Kushdo që është president do të trashëgojë një vend të pakënaqur. Papunësia është mbërthyer mbi 10% që nga viti 2012. Për të rinjtë, është ende mbi 20%. Ekonomia po rritet ngadalë dhe nuk jep taksë të mjaftueshme për të paguar për shërbimet publike që votuesit besojnë se janë të drejtat e tyre. Tensionet racore dhe fetare janë të larta, të përkeqësuara nga sulmet xhihadiste. Mosdashja e BE-së është edhe më e fortë se sa ishte në Britaninë para referendumit.”, u shkruhet në artikull. 

Më tej thekoshet se Franca ka shumë nevojë ka nevojë për një president që të kryejë reforma.  “Në vend të grindjeve në Elysee, Franca ka nevojë për një president që të kryejë reforma. Ndryshe nga shumica e vendeve të BE-së, ajo kurrë nuk ka ndërmarrë hapa vërtet të dhimbshëm për të çliruar tregun e punës, për të shkurtuar shtetin dhe për të forcuar përfitimet. Kodi i saj i punës është më i gjatë se Bibla. Matur kundrejt PBB-së, shpenzimet qeveritare janë më të larta se ato të Suedisë. Ajo ka pjesën e saj të firmave të klasit botëror, por sindikatat e saj publike janë gjithashtu të klasit botëror, duke parë ndryshimet”, theksohet në shkrim. (J.V/Shuplaka)