Koha është e shtrenjtë pasi ikën për të mos u kthyer kurrë mbrapsht, e këtë gjë duket se lypësi i “Myslym Shyrit” e di shumë mirë.
Ai është një i moshuar, me flokët e bardhë, duart e regjura, patericat që e ndihmojnë të hedhë hapat, që përditë del për të fituar ndonjë monedhë nga ata kalimtarë që vendosin t’i përgjigjen thirrjes së tij të heshtur.
E teksa lyp, teksa qëndron aty në mëshirë të dhembshurisë së atyre që shpejtojnë në përditshmërinë e tyre, ai merr informacion.
Mbase për të shtyrë kohën, mbase për të rrekur informacionin e ri shtyrë nga kurioziteti i pashuar, ai përpin shkrimet e gazetave, duke i ndjekur me gisht, për të mos lejuar t’i shpëtojë asnjë resht.
(XH.A/SHUPLAKA)
Discussion about this post