Petrit Vasili duket se ka qenë mjaft i “frymëzuar” nga situata në të cilën ndodhet vendi dhe paralelizmin e ka gjetur me vargjet e Jorgo Bllacit.
‘’Dalin, rrahin gjoksin edhe mburren, se luftuan vrimash”, thuhet mes të tjerash në rreshta.
Sigurisht që poezia në diferencë nga gjuha e ashpër politike, thelbin mund ta ketë të njëjtë në transmetimin e mesazhit veçse forma i ndryshon.
STATUSI I VASILIT:
Ja skaneri i pamëshirshëm i kohës dhe personazheve ku jetojmë:
EJA KENGA IME!…
Jorgo Bllaci
Eja kënga ime, s’kemi ç’rrimê,
Mes kësaj rrëmuje pa kuptim,
Vrasësi ku hiqet për viktimë,
Dhe viktimës i kërkon shpagim!
Ku tê përdhunuarat gjykohen,
Me të rrugës ligj nga prostitutat,
Ku tê marrë e të urtë përgojohen,
Dhe servilët, porsi minj nga skutat,
Dalin, rrahin gjoksin edhe mburren,
Se luftuan vrimash, si heronjtë,
Kuajve të ngordhur tek u sulen,
Per t’u hequr me tërbim patkonjtë…
Ku gjithkushi klith e shfryn paprerë,
Me një duf që mëshirona o zot!
Eja kënga ime, kaq poterë,
Unë e ti nuk e durojmë dot!
Se jo pakëz jeta na ka vrarë…
Ndaj, le t’ikim ku s’na sheh njeri!
Mbase larg në pyjet magjistarë,
Do të gjejmë prehje dhe qetësi!…
(E.K/SHUPLAKA)
