Islanda është thuajse vendi i parë në botë ku askush nuk sjell në jetë një fëmijë me sindromën Down. Testet pre-natale u bënë praktikë e zakontë në fillim të viteve 2000 dhe shumica e grave shtatzënë që u janë nënshtruar këtyre testeve dhe kanë marrë përgjigje pozitive, i janë drejtuar abortit.
Testet mbeten opsionale dhe të gjitha nënat e ardhshme informohen për ekzistencën e tyre. 85% e grave zgjedhin të testohen. Quhet Testi i Kombinacionit dhe përdor ultratinguj, analiza gjaku dhe përfshin në formulë moshën e nënës.
Kështu përcaktohet nëse fetusi do të ketë një anormalitet në kromozome, ku më i zakonti është sindroma Down. Ligji islandez lejon abortin edhe pas javës së 16, nëse fetusi ka një deformim, ku përfshihet edhe sindroma Down.
Mesatarisht, dy fëmijë në vit lindin në Islandë me këtë sindromë. Ndonjëherë, janë rezultat i një testi të pasaktë.
“Foshnje me sindromën Down linden ende në Islandë,” tha Hulda Hjartardottir, përgjegjëse e diagnozave pre-natale në një spital islandez.
“Disa prej tyres shfaqen me rrezik të ulët për anormalitete në testet tona dhe prandaj s’kemi mundur t’i zbulojmë në kohë. U themi nënave që kjo është jeta jote. Ke të drejtë të zgjedhësh për mënyrën si do të duket. Nuk e shohim abortin si vrasje. E shohim si diçka që mori fund. I dhamë fund një jete të mundshme që do të kishte komplikacione madhore. Parandaluam vuajtjet e fëmijës dhe familjes. Dhe mendoj se ky është një këndvështrim më i mirë sesa vrasja. Jeta s’është bardhë e zi. Jeta është gri.”
