Ajtanga Lubonja, mësuese dhe gazetare, e cilësuar si “armike e popullit” dhe “mike e borgjezëve” gjatë diktaturës, kushërirë e Fatos Lubonjës, ka reaguar së fundmi miratimin në Kuvend të ndryshimit të nenit 449 të Kodit të Procedurës Penale.
Përballë nenit që parashikon moslejimin e rishikimit të vendimit të pafajësisë dhe as rishikimin e vendimit të dënimit, Lubonja sjell një histori të hershme si dëshmi e forcës, mbijetesës në diktaturë, duke kërkuar që asnjë shqiptar të mos e lejojë nenin 449.
Ajo kujton se si nëna e saj u mor e u arrestua, tmerrin që së bashku me të birin e mitur dhe vëllanë përjetuan në ato orë pritje derisa nëna u duk në derë për t’i rënë më pas të fikët në duart e tyre.
Reagimi i Ajtanga Lubonjës:
Me lexoni ju lutem: Vjeshte ! Djali im ishte nja 5-6 vjec.Une punonja ne rrobaqepsi me turne. Ate dite qe ndodhi kjo ngjarje isha turni i dyte…ushqeva djalin dhe po pregatisnja canten per pune.Mamaja mundohej te me vinte dicka me shume, isha dobesuar shume , jepja gjak cdo dy muaj ! Ne kete kohe bije zilja e deres, doli mamaja ta hape, degjova zera burrash e me vrap dola ne koridor…ne dere qendronin dy burra te veshur me kostume gri te eret! Sa i pashe u drodha…parandjeva keq! Mamaja u kthye nga une , ishte mbuluar me pulla te kuqe ne fytyre…pa nga une, ju tha atyre dy burrave “me falni sa te vishem” dhe u fut ne dhome…une e ndoqa pas! Ajo dridhej e nuk vishej dot, une e ndihmova dhe ajo me peshperime me tha “jane te MB, nuk e di cfare duan te me thone, po nuk erdha me kane arestuar…kujdes familjen te mbeti ty te perballosh! Nga syte i rridhnin lot…ju afrua shtratit ku flinte djali , e puthi ne balle dhe doli! Dy burrat e prisnin tek shkallet…pas pak ndegjova nje makine qe u ndez dhe une kisha ngrire ne kembe, duke shtrenguar fort midis duarve fustanin e mamase!
“Mami”, degjova zerin e djalit, ku iku nena!? E rrembeva nga duart i vesha shpejt tutat nje bluze e bashke me te zbritem shkallet rrembimthi, dyert i lame hapur e filluam te vrapojme neper rrugica per te vajtur tek puna e vellait qe punonte ne ndertim ke pallatet ke Restorant “Durresi “! Shiu filloi, une e djali vraponim…harova qe ay ishte i vogel, shiu filloi! Vellai na pa nga vinci qe po vraponim, thirri nje here “Tanka” dhe pa e zgjatur…u kap tek kabllot e vincit e rreshqiti poshte, kure erdhi tek ne nga duart e tije rridhte gjak! Ja tregova ngjarjen, ai u zverdh vajti ke brigadjeri e pas pak u nisem per ne shtepi…une nuk shkova ne pune! Rinim pafolur edhe im bir nuk bente ze, vetem na shikonte mua e vellain! Diku nga ora 5 ra zila e deres…vrapuam ne koridor!
Ne dere qendronte mamaja, kishte mare hije te vdekuri…sa hapem deren asaj i ra te fiket! E shtrime ne shtrat , thirrem mjeken… tensioni zemra luftonin me ate trup qe DIKTATURA donte ta mposhte! Cfare s’provuan ata me ne, kercenime , tortura, lufte psikollogjike, urine, poshterimin…po ne mbijetuam! Lojrat e pushteteve me lodhen e zhgenjyen, po vullneti , ndergjegjia nuk do me lejoje te hesht perpara NENIT 449 dhe asnje Shqiptar nuk duhet te hesht! Po na poshterojne ne deje …na e kthyen gjakun ne uje, na vrane shpirtin , na fshine trurin! A MUND TE FALIM CFARE U BE ME NE! NE PO PRESIM TE VENDOSE DREJTESIA E PASTER…KETA E FSHINE! TURP PER POLITIKEN E PARLAMENTIT SHQIPETAR!!!
(XH.A/SHUPLAKA)
