Nga Edona Haklaj
Deklaratat dhe postimet në rrjetet sociale të politkanëve tanë më urime fasadë drejtuar fitores së popullit të Kosovës janë aq të shëmtuara, te lodhura e të pa dinjitet.
Krahasimet e pavend mes dështimit tonë total dhe fitores së merituar të Kosovës, s’janë gjë tjetër vec vazhdim i një tjetër loje të pisët që nuk kërkon rrugëdalje, por kërkon vrimë për të shpëtuar kokën.
Një politikan ‘lider’, siç këta tanët mbajnë veten nuk do të guxonte as të uronte mbrëmë fitoren Dardane, se një urim drejt saj është i barazvlefshëm me mbështjelljen me aq lezet të humbjes përditë e shtypjes përditë të popullit tonë nga vetë ‘udhëheqësat’ shpirtërorë. Një politikan ‘lider’ siç këta tanët mbajnë veten, nuk do të guxonte as të kërkojë beteja të lira e demokratike si ato në Kosovë, kur këto beteja s’kanë pasur emër as nishan ndonjëherë në vendin tonë.
Një politikan ‘lider’ siç këta tanët mbajnë veten, nuk do të gjente pikën e guximit të uronte as fituesit e as humbësit, e as ata që garuan e pranuan dështimin, e kjo për të vetmen arsye se te fitorja e atyre duhet të shohin dështimin individual e kolektiv.
Një politikan ‘lider’ sic këta tanët mbajnë veten, nuk e pranon e nuk e gëlltit dot faktin që i ka mbaruar koha, e që ‘Kadri Veselin and Co’ e dërguan qytetarët në shtëpi, pa të drejtë kthimi në qeveri.
Të gjitha politikanët si këta tanët nuk kanë pse të shfaqin kaq hapur injorancën e tyre, duke ‘gëzuar’ për Kosovën, e duke heshtur për Albin Kurtin.
Se ai Albini i keq a i mirë, i majtë a i djathtë, i popullit a i pushtetit, mbrëmë pas fitores, nuk festoi me flamuj partie po me flamuj shqiptarë, me atë simbolin kuqezi, për të cilin e kanë ‘gjuajtur’, e kanë ‘gozhduar’ në debate televizive, e madje madje jo pak herë edhe e kanë fyer.
E po ai Albin mbrëmë, me modestinë me të madhe shtriu dorën për koalicione, duke vendos opozitën në pushtet, e duke ia lehtësuar rikthimin në shtëpi partive të pushtetit.
Prandaj nuk ka vend as për krahasime, as për urime, as për ‘gëzime’.
Boll bre! Mos e përdorni Kosovën si një tjetër ‘fushë-betejë’ ku të kapeni e të thurni dështimet e lavdet e njëri tjetrit.
S’na ka mbajt e s’ju ka mbajt peng Kosva ndonjëhere, veç ça e kemi mbajt ne Kosovën peng.
Ndoshta ka qënë Kosova para, e pastaj ka ardh Shqipëria.
