Nga Arben Rrozhani*
Një vit më parë ishim në Pallatin e Brigadave. Ashtu si dhe në fundvitin paraardhës. Edi Rama shtronte darkë për gazetarët, në tavolina të stiluara me shijen e hollë e evokiimit të të kaluarës së ndritur të shtypit shqiptar që nga fillimi i shekullit të kaluar. Me fjalimet “surprizë” që mbanin të zgjedhurit nga stafi i kryeministrisë, ku parakaloheshin sukseset dhe arritjet, por edhe cimbisej aty ku i dhimbte më pak shefit të qeverisë dhe ministrave të tij. Kryeministri ndalonte tavolinë më tavolinë, bisedonte fiks në tryezat e rrumbullakta. Debatonte, apo edhe sherrosej me drejtuesit e mediave, apo analistët, për reformat, apo masat e qeverisë: një mbrëmje e gjatë që mbaronte në mesnatë.
Mbrëmë nuk ishte asnjë nga këto. Kryeministri zgjodhi ta bënte urimin e fundvitit me një koktejl. Një ceremoni as një orë, në këmbë, në sallën e COD-it, aty ku bëhen këto promovimet ekstravagante të librave, apo arteve pamore. Një grusht punonjësish të medias dhe disa drejtues, pronarë dhe moderatorë, por shumë pak edhe për sallën e vogël të COD-it, në katin e parë të kryeministrisë, aq sa më shumë ishin staf dhe personel sigurie i kryeministrisë. Aq pak pjesëmarrës sa edhe i zoti i shtëpisë zgjodhi të vinte pasi kishte kaluar gjysma e orës nga pritja për të ndjenjur vetëm pak me të ftuarit. Aq pak pjesëmarrës edhe nga ata që janë ende shumë afër qeverisë, sa edhe babaxhani Filip Çakuli, që s’mungon në asnjë zijafet, bënte habi se sa pak gazetarë ishin rrotull tij dhe ai ishte i vetmi nga media e tij që përfaqëson punëdhënësin më të madh të gazetarëve dhe stafit teknik. Kryeministri e kishte të lehtë t’i takonte të gjithë, ata të paktë. Dhe pas duarshtrëngimit të ankohej se ishte me grip, për të marrë pas batutën e Filipit: ‘Mund ta kishe bojkotuar koktejlin”.
Ndodhi e kundërta. Në fundvitin e fundit si kryeministër, Edi Rama është bojkotuar, përveç popullit, edhe nga media, apo “kazani”, siç e cilëson ai prej muajsh këtë pjesë të rëndësishme, pushtetin e katërt në Shqipëri, vetëm pse shkruan dhe thotë ato që nuk i vijnë për shtat atij dhe qeverisë që drejton. “Kazanin” e përmendi edhe dje, gjatë spektaklit të radhës me pensionistët dhe një media ia ktheu në mënyrë spektakolare, duke shkëputur lidhjen e drejtpërdrejtë me eventin që organizonte qeveria. Edhe “Shekulli” ishte pjesë e këtij “kazani”, këtë vit. Jo vetëm nga fakti se botuesi i gazetës u largua nga kuvendi përmes një puçi politik, ku e majta dhe qeveria ishte në pararojë, por edhe për qëndrimin kritik që mbajti ndaj kanabizimit të vendit dhe inkriminimit të strukturave shtetërore. Raportet e botuara në gazetë treguan një shtet të kapur, taksidar dhe përfitues së trafikut kriminal, drejtues policie në bazë që zbatonin urdhrat e shefave të tyre lart, që kishin marrë urdhëra nga shefa edhe më sipër tyre që Shqipëria të bëhej Lazarat, të merrnin përqindjen. Këto raporte të vërtetuara nga lumi i marijuanës që vijon të kalojë kufijtë u refuzuan nga qeveria dhe zyrtarët e saj.
Edi Rama mbrëmë premtoi dhe foli shumë shkurt në podium, me gotën e mbushur me pakëz verë të kuqe. Të ftuarve iu morën aparatet telefonikë. Asnjë kamerë nuk u lejua që të transmetonte direkt apo me rregjistrim. Vetëm fotografja e qeverisë që do t’i tregojë më pas shefit se cilat pamje duhen hedhur në rrjetet sociale. Por më mirë ashtu, sepse pamjet e një dhome të boshatisur do të ishin turpëruese dhe denoncuese për një kryeministër që thotë prej tri vitesh se po ndërton shtet dhe shkatërron me sukses marrëdhëniet me të gjithë pushtetet. Edi Rama u shfajësua mbrëmë se ishte me grip. Kollaj shërimi i tij, se helbete, virozë stine është. Por plevitin që ai futi mes qeverisë dhe medias, zor se mund ta shërojë ndonjë farmak, përveç ilaçit popullor: Largimin si humbës në një betejë të nisur prej egos të pakufishme për të bërë të gjithëpushtetshmin.
*Publikuar për ”Shekulli” online
Discussion about this post