E kush nuk do të donte të “digjte” dhjamin ndërkohë që shihte uljen e numrit në peshore ? Sipas një studimi të ri, të publikuar në Nature Communications, kjo mund të jetë e mundur nëse zgjedhim një mënyrë jetese aktive që përfshin ushtrime të rregullta.
Më konkretisht, studiuesit nga Universiteti i Aberdeen-it hetuan se si përdoren lloje të ndryshme yndyrash nga trupi, në varësi të nivelit të fitnesit të një personi. Ata zbuluan se vetëm pesë orë në javë aktivitet fizik mjaftojnë për të ndryshuar mënyrën se si trupi “djegjet” yndyrat e ngopura dhe e shtyn atë ta përdorë atë për energji.
Megjithatë, para se të nxitoni të porosisni hamburgerë me proshutë të dyfishtë, studimi nuk e shikoi dietën, sepse është e vështirë të kontrollohet, por përkundrazi u fokusua në mënyrën se si metabolizohet yndyra. Për të hetuar këtë, ata analizuan rezultatet e dy grupeve diametralisht të kundërta të vullnetarëve: atletët meshkuj “super të shëndetshëm” dhe meshkujt me diabet të tipit 2 që bënin pak ose aspak stërvitje.
Duke shkëmbyer programet e stërvitjes për tetë javë, atletët kaluan një periudhë pa ushtrime, duke bërë një pushim nga rutina e tyre e stërvitjes 9.5-orëshe në javën e 9-të, ndërsa ata me diabet të tipit 2 ndoqën një regjim trajnimi qëndrueshmërie ku ushtroheshin pesë orë në javë. Para dhe pas ndryshimit të stilit të jetesës, pjesëmarrësit morën sasi të vogla yndyrnash të ndryshme nëpërmjet injeksioneve intravenoze dhe iu nënshtruan skanimeve MRI, kështu që studiuesit mund të vëzhgonin se si dhjami sillej brenda qelizave të tyre të muskujve.
Siç treguan rezultatet, grupi me diabet të tipit 2 humbi peshë, përmirësoi ndjeshmërinë ndaj insulinës dhe uli kolesterolin, trigliceridet dhe nivelet e glukozës në agjërim, një rezultat që ndoshta pritej. Përkatësisht, megjithatë, u zbulua se tek atletët, yndyra e ngopur përdoret më së shumti për aktivitet fizik si “burim i preferuar energjie”.
“Ne zbuluam se atletët ruajnë dhe përdorin intensivisht yndyrat e ngopura për aktivitet fizik me performancë të lartë dhe, ndryshe nga njerëzit me diabet të tipit 2, ne vëzhguam kryesisht ruajtje. “Ne treguam gjithashtu se për këto lëndë, trajnimi me rezistencë rriti ruajtjen dhe asgjësimin e yndyrës së ngopur në qelizat e tyre të muskujve skeletik në masën që ato u bënë të ngjashme me atletët që abstenuan nga ushtrimet pas 8 javësh stërvitje ,” tha profesor Dr. Dana. Dawson, kryetar i Mjekësisë Kardiovaskulare në Universitetin.
“Në përgjithësi, perspektiva më e habitshme dhe krejtësisht e re që morëm nga ky studim është se nuk ka një madhësi që i përshtatet të gjithëve, dhe se shëndeti kardiometabolik i dikujt dikton se sa me efikasitet trupi përdor yndyrna të ndryshme për karburant”, vazhdon ai. “Këto rezultate janë krejtësisht të reja dhe nxjerrin në pah sesi të qëndrosh në formë dhe aktive përmirëson metabolizmin e yndyrave të ngopura si një përfitim i drejtpërdrejtë i stërvitjes”, përfundon ai.
Kontributi i ushtrimit
Profesor Bryan Williams, zyrtari kryesor shkencor dhe mjekësor i Fondacionit Britanik të Zemrës, tha: “Ky studim i vogël përforcon përfitimet e të qenit aktiv për shëndetin e zemrës. Edhe pse studimi krahasoi dy grupe shumë specifike, gjetjet konfirmojnë se aktiviteti fizik mund të përmirësojë mënyrën se si trupi përdor lloje të ndryshme yndyrash”, thekson ai.
“E rëndësishmja, studimi nuk vlerësoi ndikimin e konsumit të yndyrës dhe këshilla ekzistuese mbetet që të përpiqemi të zëvendësojmë yndyrën e ngopur në dietë me yndyrë të pangopur. Përveç aktivitetit fizik, është e rëndësishme të futeni në një rutinë ushtrimesh që ju pëlqen dhe mund t’i përmbaheni. “Përpiquni të bëni 150 minuta aktivitet me intensitet mesatar në javë, si ecja e shpejtë, noti apo çiklizmi”, përfundon ai.
