Nga Agim Xhafka
U tremba kur nga ashensori më doli një plak i palarë,me pallto te reckosur,këpucë te grisura sa i dukeshin gishtat dhe me një shall vrima vrima. M’u dhimbs,mendova se po shkonte derë më derë të lypte. Futa dorën në xhep e nxorra kuletën,por:
-Hahaha,mos u harxho!- më tha e më rrahu krahët.
U pataksa . Ishte…xha Llazi. Fqinji e miku im i mirë.
-Ç’të ka gjetur kështu? Të kanë grabitur,sulmuar,keqtrajtuar?
-Jo,jo,-më qetësoi. -Më bënë çunat ketë çrregullim.
-Cilët?
-Ekipi i tv. Më llangosi e më dreqosi dhe bashkë me ca shokë na çuan te bashkia. Atje në korridor,Lali Eri na përqafoi e na tha se do kalonim ditët me ngrica bashkë me të e na dhanë ushqim e çaj. Sa i mbaruam iku ai,morëm pagesën ne e erdha. Rrobat t’i kemi falur ,më thanë. Hahaha,do trembet gruaja.
Nuk më gënjeu. Për dy ditë rresht më mbiu në sy xha Llazi endacak e Lali Eri zemërmadh në çdo televizion shqiptar.
http://karacaolives.com/index.php/en/component/k2/item/11-production-of-olive-oil/11-production-of-olive-oil
I’m hoping for a chance tonight to sit down and download Scrivener and start outlining. Yes, I could outline without it, but I’m in spreadsheets all day, and I need, ok want, an inspirational new tool. This will force me think about plot directions and the twists and turns for which Ron Howard will beg me for the chance to direct the film version.