Llazi, fqinji im që u përdor si endacak

Nga Agim Xhafka

U tremba kur nga ashensori më doli një plak i palarë,me pallto te reckosur,këpucë te grisura sa i dukeshin gishtat dhe me një shall vrima vrima. M’u dhimbs,mendova se po shkonte derë më derë të lypte. Futa dorën në xhep e nxorra kuletën,por:
-Hahaha,mos u harxho!- më tha e më rrahu krahët. 
U pataksa . Ishte…xha Llazi. Fqinji e miku im i mirë.
-Ç’të ka gjetur kështu? Të kanë grabitur,sulmuar,keqtrajtuar?
-Jo,jo,-më qetësoi. -Më bënë çunat ketë çrregullim.
-Cilët?
-Ekipi i tv. Më llangosi e më dreqosi dhe bashkë me ca shokë na çuan te bashkia. Atje në korridor,Lali Eri na përqafoi e na tha se do kalonim ditët me ngrica bashkë me të e na dhanë ushqim e çaj. Sa i mbaruam iku ai,morëm pagesën ne e erdha. Rrobat t’i kemi falur ,më thanë. Hahaha,do trembet gruaja.
Nuk më gënjeu. Për dy ditë rresht më mbiu në sy xha Llazi endacak e Lali Eri zemërmadh në çdo televizion shqiptar.