Nga Altin Bamllari*
Në Shqipëri nuk të vret më qeveria. Ajo ose ta nxin jetën, ose të nxjerr në selamet. Në Shqipëri të vret Opinioni. Jo aq ai i Fevziut sesa opinioni i njerëzve, nga mbledhësi i kanaçeve të kazanit poshtë pallatit e deri te kollarexhinjtë që derdhin plehërat nëpër kazanë.
E mbytën Agim Hushin vetëm se zhgaraviti ca fjalë në murin e shtëpisë së vet. E shqyen. Çfarë s’i thanë. Mirë që s’i hynë nga dritarja në dhomën e gjumit.
I rrëshkiti si pa dashje Muçit nga koka një mendim e për pak sa s’i hodhën litarin në qafë, për ta tërhequr zvarë në sheshin Skënderbe.
Këto ditë radhën e kishte Agroni, deputeti “gaztor” që bëri të qeshë Parlamentin. 74 “oratorë” e tre çamë gati sa se çanë më dysh me të qeshurat si brisk. Ngriu i gjori. Çfarë thashë? Ç’bëra?- pyeti veten. Mallkoi që ndodhej aty, por ç’të bënte?! Zëri s’e ndihmoi dot, edukata jo e jo. U bllokua. Pastaj ka menduar, kaq e pat. Punë e madhe! E kam për herë të parë. Kisha emocione dhe aq. Herën tjetër do t’ia dal se s’bën. Njerëz të pafytyrë, shau nëpër dhëmbë e shkoi drejt karriges.
Nuk llogariti mavriu që në Shqipëri gjërat s’përfundojnë kaq kollaj. Përjashta e priste uragani Opinion. Më shkatërrimtari në këto anë. Ai që s’bën asnjë dallim, që godet e rrëmben ç’ti dalë përpara, shtëpi, katandi, monumente, kaseta, mbërthecka, brekë të grisme e palla që mastrubohen për qejfin e vet.
Fillimisht ai zbret më erën e lajmit, pastaj me shira ngërdheshjesh, breshërin e talljeve e derisa të përmbyt me mut. Nuk ka burrë t’i rezistojë, jo më Agroni, ky “djalkë” me syza e zërin e hollë.
-I rrofshin paratë, i tha një grua shoqes së vet, teksa pastronin rrugët e qytetit nga të pëgërat e ditës që u mbyll. Hi hi hi …
*Titulli redaksional. I autorit: ”Pa titull”
