Një fshat në shtetin perëndimor indian Goa është i dukshëm vetëm për një muaj në vit, për 11 muajt e mbetur, aI zhduket nën ujë. Dhe kur uji të zhvendoset, banorët e saj fillestar, tani të vendosur në vende të tjera, vijnë së bashku për të festuar shtëpinë e tyre, raporton Supriya Vohra.
Fshati i Curdit ishte vendosur në mes të dy kodrave në Ghatët Perëndimor me lumin Salaulim, një degë e një prej lumenjve më të mëdhenj në Goa, që kalonte perms tij.
Në vitin 1986, fshati si dhe banorët e tij pushuan së ekzistuari me njëri-tjetrin. Diga e parë e shtetit u ndërtua dhe, si pasojë, fshati u zhyt plotësisht.
Por çdo vit në muajin maj, uji zbret nga ku zbulohet se çfarë ka mbetur prej tij.
Toka e plasaritur, trungu i pemëve, mbetjet e shkatërruara të shtëpive dhe strukturave fetare, mbetjet e prishura të sendeve shtëpiake, kanalet e ujit në gërmadha dhe kilometrat e tokave të pangopura tashmë janë të mbuluara nga uji.
Toka ishte pjellore dhe pjesa më e madhe e fshatit, popullsia e së cilës ishte rreth 3000, jetonte aty, ata punonin fushat pjellore të rrethuara nga kokosi, kashta, mango dhe pemë frutore.
Hindusët, muslimanët dhe të krishterët jetonin së bashku. Kishte një tempull kryesor, disa tempuj më të vegjël, një kishë dhe një faltore myslimane. Ishte gjithashtu vendi i lindjes i këngëtarit të famshëm klasik Mogubai Kurdikar.
Por gjërat ndryshuan në mënyrë drastike pasi Goa u çlirua nga portugezët në vitin 1961.
Shefi i parë, Dayanand Bandodkar, vizitoi fshatin me lajme për ndërtimin e digës së parë të shtetit. Ai mblodhi të gjithë banorët dhe u tha atyre se do të përfitonte të gjithë Goa jugore.
(F.GJ/FAXWEB.AL)
Discussion about this post