Ashtu siç shihen edhe në këto foto Kolltukët blu me katrorë të kuq, një qilim po me të njëjtën ngjyrë, i të njëjtës formë, me thekë jeshilë. Po kështu shfaqen edhe një printer, një portmonto kuqe në të djathtë me katër mbajtëse rrobash e një pasqyrë të vjetër, dy sirtarë, rafte e tavolina të vogla, një etazher që dikur përdorej për të vënë gjërat e çmuara nga familjet e pasura.
Nën to, në vend të pllakave të dyshemesë, ideja e tyre jepet në ndarje katrore, që në vend të betonit e çimentos kanë guralecë të bërë prej shpërbërjes së gurëve. Pra një rikthim një kohë edhe një kombinim i Rea Xhillarit.
“Secili objekt shndërrohet në një kujtim që noton në kohë dhe me fuqinë e imagjinatës rihyn në jetën tonë me një identitet të ri, si një ëndërr e ngjizur nga kujtesa. Ndaj e ndjejmë çuditërisht të njohur, çuditërisht të ndryshëm. E kemi kthyer shtëpinë tonë nga një kujtim në një ëndërr të kujtesës. Kjo është një hapësirë ‘po sikur””, shkruan Rea Xhillari.
Rea Xhillari instalacioni e ka titulluar “Çuditërisht familjare”, e cila është ekspozuar në Muzeun Historik Kombëtar në kuadër të Mediterranea 18 – Bienalja e Artistëve të rinj të Europës e Mesdheut, që këtë vit mbahet në Shqipëri për herë të parë, nga data 4 deri më 9 maj.
Por duhet të theksojmë që ky instalacioni i Xhillarit zë një hapësirë të bollshme në katin e sipërm të Muzeut Kombëtar dhe vjen në formën e një ‘shtëpie’ të ngritur në holl. (J.V/Shuplaka)
[ngg_images source=”galleries” container_ids=”1755″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_imagebrowser” ajax_pagination=”1″ order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]
Discussion about this post