Komiteti i të drejtave të grave të Parlamentit Evropian gjeti se procedurat e brendshme të Parlamentit për trajtimin e rasteve të ngacmimit psikologjik dhe fizik ishin të pamjaftueshme, në një projekt-rezolutë të miratuar të martën (25 prill).
Rezoluta argumentoi se ngacmimi është ende i nën-raportuar, duke ia atribuar këtë frikës së viktimave nga hakmarrja dhe një “mosbesimi të përgjithshëm në mënyrën se si trajtohen rastet e ngacmimit për shkak të mungesës së një sistemi gjithëpërfshirës të raportimit, mbështetjes dhe kujdesit për viktimat” .
Pesë eurodeputetë janë penalizuar për ngacmim që nga viti 2016, konfirmoi për EURACTIV një burim zyrtar nga Parlamenti Evropian. Procedurat e brendshme aktuale të parlamentit për t’u marrë me ngacmimet janë në fuqi që nga viti 2018.
Vetëm 36.9% e anëtarëve (260 nga 705) ndoqën trajnimin kundër ngacmimit, thuhej në rezolutë.
Duke qenë se trajnimi aktualisht nuk është i detyrueshëm, eurodeputetët e komisionit propozuan që trajnimi të bëhet i detyrueshëm për të gjithë anëtarët, si dhe të publikohet një listë e atyre që e kanë përfunduar atë.
Rezoluta denonconte mungesën e ndërgjegjësimit për procedurat e raportimit dhe mbështetjen e disponueshme për viktimat, si dhe propozonte futjen e një “rrjeti këshilltarësh konfidencialë dhe ndërmjetësues të jashtëm për të ofruar udhëzime dhe mbështetje për viktimat, me bashkëpunim midis këshilltarëve konfidencialë në organe të ndryshme të BE-së”. .
Procedurat aktuale
Parlamenti Evropian krijoi një komitet këshillues për t’u marrë me “të gjitha rastet e mundshme të ngacmimeve që përfshijnë deputetë me të gjitha llojet e stafit”, tha një burim zyrtar nga Parlamenti për EURACTIV.
Përpara se komisioni këshillimor të fillojë një hetim, rasti i ngacmimit i dorëzohet shërbimeve të personelit që kryen një studim paraprak për të gjetur prova ‘prima facie’ të ngacmimit.
Hapi tjetër është që personeli dhe shërbimet ligjore të konsultohen për një vendim, përpara se të nisë një hetim nga komiteti këshillimor.
Ndërkohë, viktimat kanë të drejtë të punojnë në distancë, nga një zyrë tjetër ose të jenë në pushim sipas detyrës zyrtare, me mbështetje ligjore dhe mjekësore.
Kur hetimi përfundon, komiteti këshillimor i paraqet një raport konfidencial presidentit, i cili duhet të vendosë brenda gjashtë javësh për dënimin që do të vendoset.
Koha dhe privatësia
Rezoluta denoncoi se këto procedura mund të zgjasin me vite, “duke shkaktuar dëme të panevojshme për viktimat”. Eurodeputetët e komisionit kërkuan që komisioni këshillimor të marrë një vendim brenda gjashtë muajve, duke shtuar se ata “duhet të informojnë vazhdimisht të gjitha palët e përfshira në procedurë”.
Kur u pyet nga EURACTIV për dy raste të rrjedhura në mediat gjermane dhe greke , përkatësisht për eurodeputetët Karolin Braunsberger-Reinhold dhe Alexis Georgoulis, Parlamenti Evropian nuk pranoi të përgjigjet.
“Kam frikë se për shkak të konfidencialitetit të punës së Komisionit Këshillëdhënës, nuk mund të komentojmë nëse ka nisur një procedurë apo jo. Në rast të sanksioneve, ato shpallen publikisht në Plenare”, tha një burim zyrtar për EURACTIV.
Përderisa një hetim është në vazhdim, as viktimat dhe as i akuzuari nuk mund t’i diskutojnë rastet jashtë.
Hapat e ardhshëm
Teksti do të votohet gjatë seancës së ardhshme plenare të Parlamentit Evropian në Strasburg në maj.
Megjithatë, rezoluta është një tekst jo legjislativ – ajo thjesht deklaron qëndrimin e eurodeputetëve për çështje specifike dhe rekomandimet e saj nuk janë detyruese.
Discussion about this post