Ishte 15 vjeç kur mamaja i thotë se në fakt nuk ishte mamaja e saj biologjike. Ada ishte e birësuar që foshnje pasi ishte braktisur nga prindërit e saj biologjikë.
Tani vajza nga Durrësi është 18 vjeç. Ky rrëfim ia ka ndryshuar jetën, por jo dashurinë për mamanë e saj, Avdijen.
Historia e saj u publikua një javë më parë në programin “E diela shqiptare” në Tv Klan dhe pati impaktin e duhur. Universiteti Europian i Tiranës i ka mundësuar një bursë studimi. Ajo do të studiojë falas dhe do të ketë një pagesë 25 mijë lekësh (te reja) në muaj për tri vitet e ardhshme, që të përballojë jetesën në Tiranë.
E huaj në familjen tënde
Nëna biologjike e braktisi foshnje, por ishte një nënë tjetër e cila kërkonte dëshpërimisht të kishte një fëmijë, duke qenë se vet nuk mund ta sillte në jetë një të tillë.
Ashtu siç thotë dhe Ada: “Ndoshta zoti kishte menduar diçka më të mirë për mua”.
U duk sikur fati i buzëqeshi vajzës së vogël dhe familjes së re të saj. Që në momentin e parë kur prindërit adoptues e panë Adën, e ndjenë që ajo do të ishte vajza e tyre dhe do t’i bekonte ata.
Takimi i tyre i parë ndodhi kur ajo ishte vetëm 8-muajshe, por pas pak vitesh jeta do t’iu rezervonte një fatkeqësi.
Atëherë kur familja ishte e lumtur, babi i saj diagnostikohet me kancer dhe vdiq kur ajo ishte vetëm 4 vjeç.
Ajo nuk ka kujtime me babanë e saj, të vetmin moment që e mban mend është kur ai ishte pa jetë te dhoma e gjumit dhe ajo i lëshonte një aromë që kishte në dorë.
“Isha e vogël dhe nuk e kuptoja që kishte vdekur”, thotë Ada.
Ndërkaq familjarët e babait të saj, nuk e kishin pranuar kurrë Adën si gjakun e tyre, ata s’mund ta përtypnin faktin që ata kishin adoptuar një vajzë të huaj.
Përveç dhimbjes nga humbja e babait, Ada është përballur dhe me mohimin e familjarëve të babait, të cilët ende sot e kësaj dite nuk e përkrahin atë.
Ajo falënderon dajën e saj, i cili me një pension invaliditeti, i ndihmoi si atë ashtu dhe mamanë e saj për të përmirësuar disi kushtet ku ato jetonin.
“Tavani mund të shembej nga momenti në moment”, shprehet Ada.
Ajo flet me shumë dashuri, respekt e mirënjohje për dajën e saj, i cili i është gjendur pranë në çdo moment dhe po ashtu për familjarët e mamasë së saj, të cilën e duan më shumë se sa nipërit e mbesat e tjerë, siç tregon dhe vetë Ada.
“Prindërit biologjikë janë dy të panjohur”
Lajmin që ajo ishte një vajzë e birësuar e mori nga vetë mamaja e saj.
“Mami vendos që të dalim për kafe të dyja dhe më thotë, shiko unë kam diçka për të të thënë. Unë jam mamaja jote birësuese dhe në atë moment u shtanga. I thashë se ndoshta e kisha parandjerë pak, ndoshta nga diferenca e moshës, por jo që unë s’do isha vajza jote. Ishte e gjitha një bisedë mes lotësh”, rrëfen Ada.
Për prindërit e saj biologjikë ajo thotë se edhe nëse ata vendosin të shfaqen, nuk do t’i pranonte ata kurrë.
“Unë nuk jam diçka kalimtare që ata të shfaqen e të zhduken sërish. Ata janë të panjohur për mua. Unë tashmë kam jetën time, jam e lumtur me mamin tim dhe të panjohurit s’mund të bëhen pjesë e jetës sime, nëse unë nuk dua t’i bëj pjesë”.