Tarifat e suksesit që kemi paguar ndër vite

Nga Klodian Tomorri

Kur Shqipëria privatizoi shpërndarjen te CEZ në 2009-ën konsulenti ishte IFC. Për këtë shërbim qytetarët e varfër shqiptarë i paguan IFC-së 2.5 milionë euro si tarifë suksesi. Vazhdimin e dinë të gjithe. Ai privatizim përveçse shthuri sistemin energjetik desh shkallmoi ekonominë kombëtare duke ju ngarkuar qytetarëve një dëm të paktën 1 miliardë dollarë në kurriz.

Kur Shqipëria privatizoi 4 hidrocentralet publike; Ulzën, Shkopetin dhe 2 Bistricat konsulenti ishte prapë IFC. Sërish taksapaguesit e varfër shqiptare paguan për ekspertizën e IFC-së një tarifë suksesi. Kjo për meritën e madhe të shkëputjes nga sistemi publik të katër prej hidrocentraleve më fitimprurëse. Në një mënyrë gati kriminale.

Dy vjet më parë KESH kishte marrë mbi 50 milionë dollarë kredi për riparimin e dy prej këtyre hidrocentraleve. Në mos gaboj pikërisht nga Banka Botërore. Kredite i mbeten qytetarëve, asetet i mori privati. Privatizim fitimesh dhe rrasje humbjesh tek qytetaret.

Në po ato kohë, u privatizua ARMO. Konsulenti ishte Patton Bogs dhe u pagua 3.5 milionë euro për tarifë suksesi. ARMO është sot një nga gropat më të mëdha të ekonomisë.

Sot u publikua kontrata koncesionare e rrugës Durrës-Kukës. Konsulenti është prapë IFC. Këtë herë qytetarët, dmth ne, do i paguajmë burokratëve ekspertë të IFC-së 1.6 milionë dollarë si tarifë suksesi.

Ah se harrova. Këtë herë kanë bërë një vepër arti. Kanë shpikur një formulë të paparë indeksimi për taksën e kalimit në rrugë: Ri=R0+I. 
-Ku Ri ishte taksa në vitin korrent; 
-R0 taksa në vitin bazë;
-Ndërsa I është një tregues i ponderuar i inflacionit në BE me atë në Shqipëri.

Një miku im dikur më ka thënë se eksperti që ka luftuar me fort brenda Bankës Botërore për vendosjen e taksës në rrugën e Kombit ishte serb. Nuk munda ta verifikoj në mënyrë të pavarur si informacion. Por kjo pak rëndësi ka.

Ta gëzojmë dhuratën e Vitit të Ri!