Elona Agolli, vajza e shkrimtarit Dritëro Agolli që u nda nga jeta pak ditë më parë risjell në një rrëfim momentet e dhimbshme kur babai i saj mbylli sytë. Me një falenderim për miqtë që iu gjendën pranë, Elona tregon se si ata i përcollën besimin në forcën e pavdekësisë e përjetësisë.
RRËFIMI:
Jam mësuar përherë të falenderoj për urime e përgëzime, por ja që sot më duhet të shpreh falenderim për të gjithë miqtë, të njohur e të panjohur, për zyrtarë e jo zyrtarë, për krijues e dashamirës të artit e letërsisë, për të gjithë ata që nuk kursyen fjalë e mesazhe që përcillnin respekt, mirësi e mirënjohje për Atin tim dhe veprën e tij të çmuar .
Më përcollët dëshmi të jetës, ku cilësohej dashamirësia e mbështetja e dhënë nga Dritëroi për këdo e kudo, në periudha kohore e momente kur fjala ndihmë ishte si një rreze drite në qiellin e pushtuar nga retë e zeza.
E ndjeja që kështu do të ndodhte , pasi ati Dritëro është At i rrallë dhe për këtë jam krenare .
Kur isha e vogël, drithërohesha, përgjërohesha, lotoja kur vetëtimthi më kalonte mendimi i ndarjes nga jeta tokësore e Atit tim. E rritur, lexoja poezitë mbi vdekjen e jetën e shkrihesha në vaj. Erdhi momenti kur lugatin vdekje e kishim afër e po na trokiste në portë. E megjithatë edhe shpresa i binte derës fort .Shpresa u shemb .
Dritëroi nuk merr frymë dhe shpesh më kishte përsëritur së fundmi perspektivën pa frymë. Por do flas me gjuhën tuaj më mirë: Dritëro nuk mund të vdesë sepse është Fuqi e përjetësuar në magjinë e fjalës ! – thotë Rahela Razi Brahimi, vajza e mikut të shtrenjtë të Dritëroit .
Ju falenderoj të gjithëve pasi më përcollët besimin në forcën e pavdekësisë e përjetësisë.
