Misioni i OKB-së në Sudanin e Jugut i ka kushtuar një vëmendje të veçantë 2 grave shqiptare, pjesë e Forcave të Armatosura Shqiptare të cilat janë femrat e para që shërbejnë në të tilla misione nëpër botë duke i cilësuar si: Paqeruajtësit e parë femra që do të lënë gjurmët e tyre në Sudanin e Jugut dhe jo vetëm…
Artikulli i plotë:
Të arsimuara si inxhiniere kimike dhe juriste, Viola Hoxha dhe Valentina Korbi do të kenë menduar sistemimin diku në komoditetin e profesionit në Tiranë, kryeqytetin e Shqipërisë. Megjithatë, tani me gradën kapitene dhe majore dhe me përvojë të konsiderueshme në Ushtrinë Shqiptare, të dyja janë angazhuar si paqeruajtësit e parë të Kombeve të Bashkuara.
Misioni i tyre, thonë ato, “është të ndihmojnë të tjerët duke lehtësuar vendosjen e kontakteve me popullatën lokale femërore, të zhvillojnë kapacitetet e tyre dhe t’i bëjnë ato të rëndësishme për shoqërinë”.
Në atë se si ndihen si ushtaret e parë femra shqiptare në një operacion paqeruajtës të OKB-së, të dy zonjat i kanë përgjigjet gati.
“Nuk është e lehtë!”, thotë Valentina. “Organizata ushtarake ka angazhimet e veta. Por, duke qenë paqeruajtësit e parë të OKB-së, ndjehemi krenare”, shton ajo.
“Është një mision; një detyrë e vështirë që mban shumë përgjegjësi “, vë në dukje kapitene Viola Xoxha, tani me një përvojë ushtarake 11-vjeçare. “Gjëja më e mirë dhe që më pëlqen është të ndihmoj të tjerët dhe të jesh këtu [Sudani i Jugut] është një nga ëndrrat e mia, për të shërbyer dhe për të ndihmuar”, shton Viola.
Për Valentinën, të shihte babain e saj në uniformën ushtarake ishte inspiruese për t’iu bashkuar ushtrisë. Megjithatë, tani është më shumë se vetëm kaq.
“Duhet të theksoj se jam në këtë mision me dëshirë dhe me synimin për të kontribuar modestisht në paqen në Sudanin e Jugut”, thotë ajo. “Unë kam qenë në ushtrinë shqiptare për 15 vjet si Këshilltar Ligjor i Forcave të Armatosura Shqiptare dhe megjithëse babai im ishte edhe në ushtri, gëzimi për të pasur një mundësi për t’i shërbyer vendin tim ishte ajo që më motivonte”, tha ajo, para se të shtonte: “Përzgjedhja për të shërbyer në një operacion paqeruajtës të OKB-së si ky, ishte si qershia mbi tortë”.
Në Bor, të dy gratë punojnë në njësinë e inteligjencës së Misionit të Kombeve të Bashkuara.
“Ka qenë një përvojë e vlefshme deri më tani,” vëren Valentina. “Dorëzimi i informatave të inteligjencës mbi situatën e sigurisë dhe të inteligjencës është intriguese dhe e vlefshme”, thotë ajo.
Dhe tani, ata tashmë janë duke kërkuar të frymëzojnë më shumë gra në Shqipëri, duke ndarë përvojën e tyre paqeruajtëse me kolegë të tjerë femra pasi disa prej tyre do të donin të merrnin pjesë në një mision të ngjashëm.
“E vlerësoj rëndësinë e misionit për qëllimin e tij, por në të njëjtën kohë e konsideroj atë për karrierën time profesionale”, thotë Valentina. “Nga pikëpamja njerëzore dhe personale, kjo do të jetë një përvojë që nuk mund të harrohet lehtë”, shton ajo me një buzëqeshje.
Dy paqeruajtësit i janë bashkuar operacioneve paqeruajtëse të OKB-së në një kohë kur shtysja e Organizatës për përfshirjen e grave në paqeruajtje është prioritet.
Sipas Violës, ekzistojnë nevoja të veçanta të grave gjatë dhe pas konfliktit dhe “kjo përfaqëson një sektor me rëndësi thelbësore që vetëm gratë mund ta japin. Një sektor që nuk mund të neglizhohet në asnjë mision paqeruajtës, “thekson ajo.
Viola gjithashtu pranon se prania e grave në operacionet paqeruajtëse është thelbësore për shumë arsye.
Së pari, ato lehtësojnë kontaktet me popullatën lokale dhe ata fitojnë besimin e tyre. Gratë, fëmijët dhe të moshuarit ndjehen më mirë duke folur me një grua.
“Për shkak të ndjeshmërisë, durimit dhe kujdesit ndaj nevojave të të tjerëve, gratë paqeruajtëse ofrojnë një aspekt të rëndësishëm në kontributin për proceset paqeruajtëse kombëtare”, thotë Valentina, duke ardhur për të drejtuar pikën në shtëpi.
“Gratë mund të bëjnë shumë. Prania e tyre mund të sjellë shumë ndryshime”, vëren më tej Valentina.
“Përfshirja adekuate e grave në operacionet paqeruajtëse mund të shërbejë për të nxitur pjesëmarrjen politike të grave në nivel lokal të qeverisjes. Me fjalë të tjera, gratë e punësuara në operacione paqeruajtëse qoftë si ushtarake apo civile mund të shërbejnë si një frymëzim dhe model për popullatën lokale, “vëren Valentina.
“Ne mendojmë se është thelbësore të inkurajojmë një pjesëmarrje më të madhe të grave në operacionet paqeruajtëse, duke identifikuar dhe eliminuar pengesat kryesore që përbëjnë një ndërhyrje në pjesëmarrjen e tyre”.
Në vitin 1993, gratë përbënin vetëm 1% të personelit me uniformë. Njëzet e një vjet më vonë, deri në vitin 2014, nga rreth 125,000 paqeruajtës, gratë përbënin 3% të personelit ushtarak dhe 10% të personelit të policisë në misionet paqeruajtëse të OKB-së. UNMISS
