Sot në media u bë publike se si përfaqësues të komunitetit LGBT, po organizojnë nëpër gjimnazet e Tiranës takime me mësues edhe nxënës për të folur rreth çështjeve të bulizmit dhe homeseksualitetit.
Aktivistja e shoqërisë civile Rezarta Caushaj me anë të një shkrimi në rrjetet sociale argumenton sipas mendimit të saj se prirjet LGBTQI….nuk i konsideron të lindura, por preferencë mbi një tjetër stil jete, që kushdo është i lirë ta ndjeki, pa iu imponuar shoqërisë dhe individëve me axhenda politike.
Gjithashtu Caushaj shkruan se tabuja e vetme që shoh unë në lidhje me çështjen LGBTQI (ARSSH…) është se ata që nuk i kuptojnë apo përkrahin, por kanë një qasje të shëndetshme, kanë frikë të flasin.
Frika është se do të dal dikush dhe do t’i quaj halabak, injorant e të prapambetur e kështu i hapin vetes punë.
Personalisht kam qënë e kushtëzuar nga një tjetër frikë: se mos argumentet e mia merreshin e përdoreshin nga grupe që predikojnë urrejtje/djegie/shfarosje e ku di unë.
Postimi i plotë
Tabuja e vetme që shoh unë në lidhje me çështjen LGBTQI (ARSSH…) është se ata që nuk i kuptojnë apo përkrahin, por kanë një qasje të shëndetshme, kanë frikë të flasin.
Frika është se do të dal dikush dhe do t’i quaj halabak, injorant e të prapambetur e kështu i hapin vetes punë.
Personalisht kam qënë e kushtëzuar nga një tjetër frikë: se mos argumentet e mia merreshin e përdoreshin nga grupe që predikojnë urrejtje/djegie/shfarosje e ku di unë.
Pra, që të kuptohemi, unë jam kundër legalizimit të martesave gay, adoptimit nga ana e tyre të fëmijëve apo zyrtarizimit të politikave të veçanta për këtë grup.
A i urrej? – JO! Dhe jam përkrah tyre kur bëhet fjalë për cënimin e të drejtave të tyre të njeriut, midis të cilave unë nuk fus detyrimin tim për t’i legjitimuar si grup gjinor apo seksual më vete.
A i gjykoj unë në bazë të preferencave seksuale kur ndërveproj? – Jo, njoh plotë njerez të tillë që ua çmoj mendimin.
A ua ndaloj unë atyre të flasin? – Jo, është e drejta e tyre të veprojnë apo shprehen mbi ato që mendojnë e besojnë lirshëm, siç është edhe e imja.
Mbi të gjitha, nuk mendoj se pranimi apo përkrahja e LGBTQI…është çështje informimi apo injorance, mendjehapje a mendjembyllje.
Mendoj se është çështje zgjedhjeje, duke filluar nga mënyra se si njeriu e koncepton botën rreth tij, veten e të tjerët, çfarë vlerash, parimesh apo besimi ka.
Kjo sepse çdo lloj informacioni që ai merr e përpunon në bazë të këtyre zgjedhjeve.
Unë nuk besoj se ka më shumë se dy gjini/orientime seksuale dhe nuk besoj se njeriu ka dorë në zgjedhjen e identitetit të tij biologjik.
Duke qënë se unë apo kushdo tjetër nuk zgjedh identitetin e tij biologjik, protestat ndaj trupit shoqëror për ata që ndjehen se u ka rënë në hisë identiteti biologjik i gabuar më duken pa sens.
Prandaj, e konsideroj konceptin e identitetit gjinor/seksual si artificë sociale.
Mendoj dhe marr përsipër të jem plotësisht e gabuar, se ka një arsye përse natyra/Zoti/ përzgjedhja biologjike/Big Bengu/kush të doni ju, na e ka hequr të drejtën e zgjedhjes në këtë rast.
Në një botë ku njeriu do të përballet me shumë të papritura e të panjohura, do i duhet të rritet e të ndryshojë, të paktën ka një gjë për të cilën ai mund të ndjehet i sigurtë: në trupi i tij.
Dhe sado që kam lexuar deri më sot mbi gjithçka, se tani LGBTQI… nuk mund të shihet i shkëputur nga realiteti, konceptet dhe kategoritë e tjera, asgjë nuk më ka bindur se gjinia dhe seksualiteti janë të përkulshëm sipas preferencave.
Pra, prirjet LGBTQI….nuk i konsideroj të lindura, por preferencë mbi një tjetër stil jete, që kushdo është i lirë ta ndjeki, pa iu imponuar shoqërisë dhe individëve me axhenda politike.
Unë mendoj se shoqëria i detyrohet mbrojtje çdo individi si dhe mundësi të barabarta pa dallim, por nuk mendoj se njerëzimi i detyrohet atyre shkatërrimin e çdo koncepti mbi natyrën njerëzore, individin, familjen dhe shoqërinë dhe shndërrimin e tyre në koncepte preferenciale.
Dua ta bëj të qartë se nuk kam simpati për askënd që fyen dhe tregohet vulgar në shprehjen e mendimit të tij, cilido qoftë ai.
Discussion about this post