Deklarata e ish-ministres së Mbrojtjes, Mimi Kodheli e cila i identifikoi mësuesit e sotëm se e kanë mëndjen të vënë buzëkuq dhe të veshin minifunde, ka shkaktuar një furtunë të vërtetë në mediat sociale.
Megjithëse pjesa ku fliste deputetja socialiste u censurua menjëherë nga qeveria, fjalët e saj bënë xhiron e rrjetit, pasi një ish-ministre etiketonte mësuesit nga ana estetike.
Zv. Presidenti i Sindikantës së Arsimit Shqiptar Arian Peraj ka reaguar ashpër ndaj deklaratës së Kodhelit, të ciliës i kujton se po e ngatërron realitetin e arsimit shqiptar me “haremin e Rilindjes”.
Peraj thekson se nuk është pajtuar me mendimin e Kodhelit duke theksuar që realiteti i mësuesve është më i vështirë se ai që paraqitet në media.
“Zonjë e nderuar, në rradhën e 32 mijë mësuesve në sistemin arsimor të RSH, patjetër që mund të gjesh një grusht mësuesesh që vërtet mund t’i kushtojnë kujdes më shumë se “mentaliteti i njeriut të ri” pamjes së tyre të jashtme dhe kujdesit estetik. Dhe për këtë nuk mendoj se duhet të penalizohet dhe paragjykohet njeri deri në pikën ku kjo nuk cënon kodin e etikës dhe normat bazë morale të figurës së mësuesit. Në fund të fundit kjo është një zgjedhje personale e gjithsecilit dhe askush nuk mundet t’i imponojë tjetrit as mentalitetin rural, as shijet “decibao”-iste, as shallin e aksionistes e as të promovojë femrën shqiptare me muskuj, vetulla të pasistemuara, apo egërsinë shpellare në portretin e femrës së sotme shqiptare.”- shkruan Peraj.
Postimi i plotë
Që Mimi ngatërron “haremin e rilindjes” ku ajo vetë ka vite që është zhytur me realitetin e vërtetë të mësuesit shqiptar, kjo nuk është se do shumë mund për t’u parë dhe kuptuar, por kur çmenduria, arroganca, fodulleku dhe paftyrësia arrijnë deri këtu tek një femër, intelektuale dhe ligjvënëse, kjo është shqetësuese.
Zonjë e nderuar, në rradhën e 32 mijë mësuesve në sistemin arsimor të RSH, patjetër që mund të gjesh një grusht mësuesesh që vërtet mund t’i kushtojnë kujdes më shumë se “mentaliteti i njeriut të ri” pamjes së tyre të jashtme dhe kujdesit estetik. Dhe për këtë nuk mendoj se duhet të penalizohet dhe paragjykohet njeri deri në pikën ku kjo nuk cënon kodin e etikës dhe normat bazë morale të figurës së mësuesit. Në fund të fundit kjo është një zgjedhje personale e gjithsecilit dhe askush nuk mundet t’i imponojë tjetrit as mentalitetin rural, as shijet “decibao”-iste, as shallin e aksionistes e as të promovojë femrën shqiptare me muskuj, vetulla të pasistemuara, apo egërsinë shpellare në portretin e femrës së sotme shqiptare.
Më poshtë po citoj fjalët e znj. Mimi :
“Dikur ne mësuesët i konsideronim si prindërit tanë të dytë. Të ka marrë në telefon prindi, të paktën unë i takoj asaj gjenerate, dhe mësuesja merrte në telefon dhe thoshte se pse ka munguar fëmija. Por sot zyshat tona e kanë mendjen për të bërë të tjera punë, nuk të del koha të jesh edhe zyshë të bësh ditarin tërë ditën, të lysh edhe flokët, sytë buzët, vetulla me funde e minifunde. Zyshat tona kanë qenë të pamartuara dikur por sot smerret vesh se kush është bërë zyshë. Do ta marrim këtë situatë në dorë apo do flasim”, paturpësisht fyeni dhe denigroni një ndër shtresat më të ndershme, më të përkushtuara dhe më dinjitoze të shoqërisë së sotme shqiptare.”
Kjo nuk është ndonjë e papritur nga “haremi rilindas” pasi Qeveria që ti ke votuar, në 7 vjet të ekzistencës së saj, ka qënë fatkeqësia më e madhe e shkollës shqipe dhe u desh edhe kjo urtësi e juaja që të përforconte përditshmërinë e rrënimit të shkollës dhe dinjitetit të mësuesit shqiptar.
Në fund të fundit, njeriu nuk del nga gjeneza dhe “thirrja e gjakut” një ditë të nxjerr cullak përballë “meikapit” që vendos një periudhë të jetës për t’u ndryshuar.
Një këshillë znj. Mimi, kërko falje urgjente dhe mundohu ta justifikosh gjithë marrëzinë tënde me daljen nga konteksti tëvasaj që ke thënë, sepse gjithë kolegët meritojnë respekt dhe mirënjohje dhe jo retorika që të kujtojnë efektet meunopauz iake, ndërsa kolegëve u them NGRIHUNI, EDHE PSE ËSHTË VONË .
