Para gjashtë vjetëve, presidenti i Rusisë, Vladimir Putin, qëndroi para një tubimi të përbashkët të dy dhomave të Parlamentit, së bashku me dhjetëra zyrtarë kabineti dhe zyrtarë të tjerë qeveritarë, dhe u mburr se vendi i tij po e zhvillonte një numër të madh të armëve të reja të fuqishme, që ishte paralajmërim drejtuar Perëndimit.
Më 29 shkurt, ai e bëri të njëjtën gjë.
Por, sikur më 2018, edhe sivjet Putini gjatë shumicës së fjalimit të tij mbi dy orësh u zhyt thellë në hollësi të telasheve të brendshme të Rusisë, duke folur për gjërat si, paga minimale, normat tatimore dhe mbështetja financiare për nënat, si dhe për instalimin e tubacioneve të reja të ngrohjes me gaz.
Ai e mbajti fjalimin për gjendjen e kombit vetëm dy javë para zgjedhjeve presidenciale në të cilat e ka të sigurt fitoren. Ai do ta fitojë mandatin e pestë si president dhe do ta zgjasë sundimin si lideri që ka shërbyer tashmë më së gjati prej epokës cariste.
Ai nuk foli shumë për zgjedhjet në fjalimin e tij. Fjalimi i tij nuk u mbizotërua as nga pushtimi i Ukrainës, i cili ka hyrë tani në vitin e tretë dhe fundi nuk i dihet. Prej se nisi ky pushtim, rreth 330.000 trupa ruse janë vrarë apo plagosur, sipas vlerësimeve nga Perëndimi, ndërsa qindra mijëra rusë kanë ikur nga vendi, prej frikës se mund të thirren për të luftuar në Ukrainë.
“Nuk është lufta ime, është lufta jonë”
Putini nuk foli në hollësi për luftën kundër Ukrainës. Por, ai u përpoq fort ta paraqesë atë si përpjekje kombëtare – një kauzë e përbashkët që e ka bashkuar vendin.
“Roli vendimtar në këtë luftë të drejtë i takon qytetarëve tanë, unitetit tonë dhe përkushtimin ndaj atdheut tonë dhe përgjegjësisë sonë për fatin e tij”, tha Putin.
Dhe, derisa dëshmitë tregojnë se shumë zyrtarë të lartë rusë nuk e dinin për pushtimin derisa ai nisi, dhe miliona rusë mbetën të tronditur nga ky vendim, Putini siguroi se “qysh qartazi nga fillimi kishte mbështetje të gjerë për operacionin special ushtarak”.
Ai i lartësoi punëtorët që “po punojnë në tri ndërrime”, si dhe sipërmarrësit, inxhinierët, vullnetarët, bamirësitë, partitë politike dhe të tjerët për “punën e tyre përgjegjëse dhe të palodhshme për t’i mbështetur interesat e Rusisë”.
Në tentim për ta shpërndarë përgjegjësinë te e gjithë popullata, Putini i shpërfilli dhjetëra mijëra njerëz të cilët e rrënuan jetën e vet dhe ikën nga vendi në javët e para të pushtimit që nisi në shkurt 2022, si dhe valën e madhe të emigrantëve që ndodhi kur Putini njoftoi se do të kishte mobilizim ushtarak në shtator të atij viti.
Media joqeveritare, lokale dhe nacionale, u detyruan të ikin nga vendi, apo të përballen me mbyllje, përfshirë mediume të rëndësishme si, Ekho Moskvy, Dozhd TV dhe Novaya Gazeta.
Kërcënim ushtarak. Përsëri
Sikur më 2018, dhe në vitin pasues gjithashtu, Putini e përdori fjalimin për t’u mburrur për armët e reja të Rusisë, duke i dërguar sinjale kërcënimi NATO-s dhe Perëndimit.
Ai u mburr për armë hipersonike të cilat ka vite që janë në zhvillim e sipër: raketa balistike që shkrepet nga ajri, Kinzhal, si dhe Tsirkon, apo Zircon, raketa lundruese hipersonike që shkrepet nga deti. Raketa Kinzhal është konfirmuar në luftën në Ukrainë, Tsirkoni jo.
Putini tha se të dyja ato janë përdorur tashmë në Ukrainë.
Discussion about this post