Dhuna e pandalshme përkundrejt saj dhe katër vajzave minorene, aq sa të voglës i rrezikoi jetën ishte arsyeja kryesore që detyroi 40 vjecaren Mimoza Çehun nga fshati Peshtresh i Elbasanit të braktisë burrin dhe të rikthehet te prindërit e moshuar.
Pa asnjë përkrahje ekonomike, gruaja e dhunuar vendos të marrë vetëm dy vajzat e vogla me vete, duke lënë pas dy vajzat 14 dhe 10 vjece me babain dhunues.
Por do të ishte insiativa e këtyre të fundit të cilat lanë mësimin në mes dhe u bashkuan me nënën dhe dy motrat e vogla. Sot pas 1 viti gruaja dhe katër vajzat janë sistemuar përkohësisht në një dhomë modeste të ndërtuar nga vëllai i saj, por është e vetëdijshme se aty nuk mund të rrijë gjatë.
Pasojat e dhunës i’u rishfaqen muaj më vonë kur 40 -vjecarja i’u nënshtrua një operacioni të vështirë, kur i’u desh të hiqte mitrën. I ndjehet falenderuese Zotit që nuk e mori me vete, por të jetë krahë e 4 vajzave të mbara dhe të bukura si drita.
Është e vetëdijshme se te shtesa ku e sistemoi familja e saj nuk mund të rrijë gjatë, pasi ka hyrë në konflikt edhe me fqinjin, nëna e 4 fëmijëve e cila aktualisht jeton në fshatin Balëz të Vogël kërkon ndihmë nga shqiptarët kudo që gjenden ta vendosin dorën në zemër për 4 vajzat e saj, të cilat i mban e vetme, pasi babai dhunues nuk e ndihmon ekonomikisht.
Edhe vajza e madhe Eglantina 14 vjece tregon momentet e dhunës nga babai dhe sesi njëherë i shpëtoi gjuajtjes së thikës. E mitura lutet që shqiptarët ta ndihmojnë në mënyrë që ajo, tre motrat e saj dhe nëna e sëmurë të kenë një shtëpi.
Në pamundësi ekonomike për ta ndihmuar, një nga vëllezërit i ka falur Mimozës një truall për të ndërtuar një dhomë, por kjo e fundit shton se nuk ka mundësi të ndërtojë. Ashtu e sëmurë përpiqet të sigurojë bukën e gojës për 5 persona, ndaj apeli për ndihmë është drithërues.
Discussion about this post