Duket si protestë politike e radhës, ajo që po drejton Lulzim Basha përballë kryeministrisë, por është shumë më tepër sesa aq!
Si protestë politike e rradhës nuk më intereson shumë. Por, si përmbajtje e kulturës politike që po shprehet aty, e kam në qendër të vëmendjes!
Përse ?
Cfarë po “gatuan” Lulzim Basha aty?
Ai po artikulon prej më shumë se dhjetë ditësh nekrologjinë e modelit të shtetit shqiptar në këto dekadat e fundit. Po tregon sesi ka degjeneruar gjithçka në të ashtuquajturën “demokraci shqiptare.”
Mendoni ju se është e lehtë kjo, ta bëjë një politikan, që vetë ai është krijuar, rritur dhe afirmuar brenda këtij bataku institucional ku sikurse thotë vetë ai gjithçka është fasadë?
Ai po ndahet atje nga vetja duke kërkuar të ngjizë diçka të re në kontakt direkt me qytetarët.
Nuk dihet se çfarë i vlon në mendje!
Fjala e tij para njerëzve të thjeshtë mbledhur në atë çadër është provokacion jo sepse thirri njëherë : “çponi gomat e atyre që bëjnë keq!” – një shaka e thjeshtë si mijra lapsuse që bëjnë studentët e mi.
Por, sepse ai po shkallmon të keqen institucionale ku është ngritur shteti shqiptar dhe gjoja demokracia shqiptare që ka përfunduar duke e përzënë shqiptarin nga vendii vet.
A ka polici dhe prokurori që e gjykon dot atë për këtë “krim”, për këtë “tradhëti” që ai po bën kundër establishmentit politk të degraduar shqiptar, duke u hedhur në gjrin e qytetarit të braktisur?
Pse e bëri? Si e bëri? UNë këto nuk i di se nuk merrem me konspiracion.
Unë di të kap faktin.
Ai po ngrihet kundër vetvetes dhe institucioneve që sot i kanë kapur kundërshtarët e tij politikë. Nuk thotë se dua t’i kap unë, sikurse pritej prej tij të bënte, por kërkon institucione të tjera!
Ai po kërkon “rupture” institucionale!
Ky është emancipimi!
Ka një shans për progres politik!
Mua më pëlqejnë kur ata që flasin nuk janë të virgjër, por kanë një histori prapa tyre, pra kanë qenë pjesë e asaj nga e cila duan të ndahen!
Ata janë të besueshëm. Përkundrazi ata që vijnë nga askundi, nga asgjëja, ata nuk të çojnë, sikundër shkruante Spinoza, veçse në asgjë!
Më vjen të qesh kur disa presin të vijë vetë ai, i pastri, i virgjëri, i pamëkati, i kulluari, vetë Mesia!
Cfarë iluzioni në politikë!
Cfarë po bën ai duke hapur një horizont të ri të mundshëm politik, institucional të shtetit në Shqipëri?
Ndarjen nga e kaluara.
Atë që Ramiz Alia bënte duke nisur nga viti 1986 deri në vitin 1989. Cmontoi mekanizmat themelorë të diktaturës.
Atë që bënte Berisha në vitet 1989 – 1991 duke hapur një epokë për një demokraci shqiptare.
Atë që bënte Edi Rama te Instituti i Arteve në 1990 – 1991 duke cmontuar mitologjinë dikatoriale për një hapje kulturore e politike.
Atë që bënte Fatos Nano në vitin 2001 kur me katarsisin në KLD diskreditoi klasën politike socialiste si të degjeneruar.
Ramizi iku nga jeta! Sali Berisha ka deklaruar se nuk merr më lidership politik dhe duket e sheh me sy pozitiv çadrën e Lulzim Bashës duke e mirëkuptuar “plangprishësin” që nuk mund të jetojë më brenda mureve. Edi Ramë në pushtet natyrshëm s’mund të jetë më kontestatori i vetvetes. Fatos Nanua ka mbetur në periferi të politikës ndofta i lodhur nga të paudhët.
Na mbetet Lulzim Basha! Nuk kemi kartë tjetër për momentin. Edhe atë nëse nuk e “hanë” të vetët!
A e ka seriozisht? Unë nuk jam garant i asgjëje, veç i vetes sime! Por, di një gjë, kur Lulzim Basha ngrihet duke i bërë gjyqin republikës së sotme dhe predikon para popullit një republikë të re, ai besoj e ka bërë mirë llogarinë e tij: Sepse ai as nuk kthehet dot më te republika e mykur, e korruptuar, e degjeneruar e sotme, as nuk mund të anashkalojë nesër premtimet që ka dhënë për një shtet të ri.
Nuk më rrugë tjetër për të. O të mbajë premtimet o të iki në kurbet! Përndryshe nuk ka më vend për të në Shqipëri!
Ai e di shumë mirë si jurist ekselent se republikë e re do të thotë shtet i ri!
Po kalon historia politike e Shqipërisë në atë çadër të lirive politike (CLP). Shumë nuk e kuptojnë sepse normalisht kur ndodhin ngjarje historike ato kalojnë pa u kuptuar se çfarë po ndodh.